EB-5 Visumgeschiedenis
Het EB-5-investeringsprogramma voor immigranten werd in het leven geroepen door de Immigration Act van het Amerikaanse Congres van 1990 (IMMACT90). Deze wet herstructureerde het Amerikaanse immigratiesysteem aanzienlijk en omvatte onder meer wijzigingen in de visumcategorieën voor niet-immigranten, deportatieregels en verhoogde wettelijke immigratielimieten. Het Congres heeft het EB-5-programma opgezet om de Amerikaanse economie te stimuleren door buitenlandse ondernemers die in een Amerikaanse commerciële onderneming investeren de kans te geven permanent in de Verenigde Staten te wonen en te werken. In 1993 creëerde het Congres het Immigrant Investor Pilot Program dat in 1993 werd geïmplementeerd om de belangstelling voor het EB-5 visumprogramma te vergroten. Dit nieuwe pilotprogramma is opgezet EB-5 regionale centra. Regionale centra zijn bedrijfsentiteiten die een speciale aanwijzing krijgen van de United States Citizenship and Immigration Service (USCIS) om EB-5-investeringen te beheren en banen te creëren.
EB-5 Visumhervormingen van de jaren negentig
Eind jaren negentig werden verschillende grote herzieningen van het EB-5-programma doorgevoerd. Deze veranderingen werden ingegeven door de ontdekking van lakse handhaving van de regelgeving en fraude bij EB-1990-investeringen. De uitspraak in de Amerikaanse districtsrechtbankzaak US v. O'Connor bracht frauduleuze EB-5-investeringsplannen aan het licht. De beroepseenheid van de USCIS, het Administrative Appeals Office (AAO), heeft in 5 wijzigingen aangebracht in de EB-5-vereisten. Deze wijzigingen vereisten dat beleggers het bewijs moesten leveren dat EB-1998-investeringen afkomstig waren uit legale bronnen, een bewijs dat beleggers persoonlijk betrokken waren bij hun EB-5-project, en ze verboden garanties op investeringsrendementen. De USCIS probeerde deze nieuwe regelgeving met terugwerkende kracht toe te passen op voormalige EB-5-zaken. De uitspraak in Chang v. VS maakte deze praktijk echter illegaal. Het aantal EB-5-aanvragers daalde aanzienlijk nadat de nieuwe regelgeving van kracht werd.
Er waren ook vier uiterst belangrijke precedentbeslissingen die in de jaren negentig door het USCIS Administrative Appeals Office werden genomen. De AAO probeert ervoor te zorgen dat de EB-1990-regelgeving op uniforme wijze wordt toegepast op alle nieuwe aanvragen. Als bijvoorbeeld een probleem dat nog niet eerder in een EB-5-toepassing is behandeld, op een bepaalde manier wordt beslist, dan moeten toekomstige toepassingen met datzelfde probleem op dezelfde manier worden aangepakt. Wanneer de AAO in een EB-5-aanvraag een beslissing neemt die toekomstige aanvragen op deze manier zou beïnvloeden, worden deze uitspraken precedentbeslissingen genoemd. De vier belangrijke precedentbeslissingen uit de jaren negentig, die nog steeds bindend zijn voor huidige EB-5-toepassingen, zijn Matter of Ho, Matter of Izummi, Matter of Hsiung en Matter of Soffici. In deze besluiten heeft de AAO belangrijke besluiten genomen over de programmavereisten, waaronder het type commerciële entiteit dat EB-1990-investeringen kan doen, de kwalificaties voor een legale financieringsbron en hoe de investering kan worden beheerd.
EB-5 Visumhervormingen van de jaren negentig
Het congres keurde in 2003 de Basic Pilot Program Extension and Expansion Act goed om het EB-5-programma nieuw leven in te blazen. Deze wet verplichtte het Government Accounting Office (GAO) om een grondig onderzoek uit te voeren naar het EB-5 visumprogramma. Uit dit onderzoek bleek dat jaarlijks slechts een fractie van de 10,000 visa die aan het EB-5-programma waren toegewezen daadwerkelijk werd toegekend. Deze ontdekking leidde tot meer programmahervormingen. Eén hervorming was de oprichting van de Investor and Regional Center Unit (IRCU) in 2005. Deze speciale eenheid van de USCIS houdt toezicht op het EB-5-programma dat onder meer case-audit, formulierontwerp, regelgevingsontwikkeling en beleidscreatie omvat. De vorming van de IRCU heeft geleid tot een betere coördinatie en grotere betrouwbaarheid van het EB-5-programma.
Veranderingen in het EB-5-beleid
De USCIS heeft in 5 herziene EB-2009-beleidsrichtlijnen uitgegeven. De USCIS centraliseerde de EB-5-verwerking in het California Service Center (CSC), terwijl de verwerking voorheen plaatsvond in twee verschillende centra: Californië en Texas. Ondanks dat het nog niet permanent is, is het EB-5-programma consequent opnieuw geautoriseerd. In 2009 verlengde president Obama het EB-5 proefprogramma voor immigranteninvesteerders tot 30 september 2012. President Obama gaf op 28 september 2012 opnieuw toestemming voor een verlenging van drie jaar, waardoor het EB-5 Regionaal Centrum Pilot Programma tot 2015.
